Kemper, Brest, Konk-Leon ha Lokmazhe
Blijf op de hoogte en volg Adriaan
08 Januari 2015 | Frankrijk, Brest
De laatste tijd heb ik weer wat tripjes gemaakt. De eerste is nog van voor de Kerst, maar door de tentamens vlak voor de vakantie lijkt dat al weer heel lang geleden. Ik ben toen met de trein naar Quimper geweest (Kemper in het Bretons (De Bretonse spelling is zoveel fijner)). Kemper is een oud stadje waarvan wordt gezegd dat het de meest Bretonse stad van Bretagne is. Crêperies zijn oververtegenwoordigd: in één straat zaten er vier naast en tegenover elkaar.. VIER! Verder staat er een mooie kerk en zijn er veel oude huisjes te zien in de binnenstad.
Gisteren ben ik vanaf huis wezen lopen langs de haven en langs de kust, tot het eerste strand wat er te vinden was. Een groot gedeelte van de haven bestaat uit militair terrein, met de nodige beveiliging, maar daardoor zijn er aardig wat marineschepen te zien en aanverwante artikelen. Wel had dat ook als gevolg dat ik precies dezelfde weg terug moest; links en rechts ingesloten door bordjes met Verboden Toegang.
Vanmorgenvroeg ben ik met de bus naar Le Conquet gegaan. Ik wilde eigenlijk naar de abdij van Saint-Mathieu (Lokmazhe in het Bretons), maar dit was dus de makkelijkste manier om daar te komen: vanaf Le Conquet lopen. Er stopt namelijk maar twee keer per dag een bus in Saint-Mathieu, vanuit Brest, maar er gaan geen bussen richting Brest..
's Nachts had het al geregend en wanneer het regent, verandert Brest in een gevaarlijk rivierenlandschap waarbij je bij iedere stap meegesleurd kan worden door de woest kolkende wateren! De afvoer laat veel te wensen over. In Le Conquet was het niet veel beter en voor ik in Saint-Mathieu was aangekomen, was ik volledig doorweekt. De regen stopte, maar dan pas merk je hoe nat je bent. Wanneer je beschutting hebt tegen de wind, merk je pas hoe koud je het hebt. Pas wanneer je warmte voelt, weet je hoe koud je bent. Ik wist op een gegeven moment niet meer of ik nu blij moest zijn met de weersomstandigheden of niet; het had ook geen zin, want ik kon er toch niks aan doen. Maarrr, ik moet zeggen dat de vergezichten, de landschappen en zeeschappen het zeker waard waren!
Ik zou zeggen, geniet van de foto's
Gisteren ben ik vanaf huis wezen lopen langs de haven en langs de kust, tot het eerste strand wat er te vinden was. Een groot gedeelte van de haven bestaat uit militair terrein, met de nodige beveiliging, maar daardoor zijn er aardig wat marineschepen te zien en aanverwante artikelen. Wel had dat ook als gevolg dat ik precies dezelfde weg terug moest; links en rechts ingesloten door bordjes met Verboden Toegang.
Vanmorgenvroeg ben ik met de bus naar Le Conquet gegaan. Ik wilde eigenlijk naar de abdij van Saint-Mathieu (Lokmazhe in het Bretons), maar dit was dus de makkelijkste manier om daar te komen: vanaf Le Conquet lopen. Er stopt namelijk maar twee keer per dag een bus in Saint-Mathieu, vanuit Brest, maar er gaan geen bussen richting Brest..
's Nachts had het al geregend en wanneer het regent, verandert Brest in een gevaarlijk rivierenlandschap waarbij je bij iedere stap meegesleurd kan worden door de woest kolkende wateren! De afvoer laat veel te wensen over. In Le Conquet was het niet veel beter en voor ik in Saint-Mathieu was aangekomen, was ik volledig doorweekt. De regen stopte, maar dan pas merk je hoe nat je bent. Wanneer je beschutting hebt tegen de wind, merk je pas hoe koud je het hebt. Pas wanneer je warmte voelt, weet je hoe koud je bent. Ik wist op een gegeven moment niet meer of ik nu blij moest zijn met de weersomstandigheden of niet; het had ook geen zin, want ik kon er toch niks aan doen. Maarrr, ik moet zeggen dat de vergezichten, de landschappen en zeeschappen het zeker waard waren!
Ik zou zeggen, geniet van de foto's
-
13 Januari 2015 - 16:26
Liz:
Indrukwekkende afstanden heb jij afgelegd volgens Google Maps. Hopelijk wordt het gauw lente, dan is het fijner wandelen. Mooie foto's ook, en ik heb gelijk trek in pannenkoeken. liefs
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
