Afscheid, gemis en dergelijk gesnotter

Heel soms komt de gedachte bij me omhoog dat het eigenlijk heel dom is om een jaar weg te gaan van thuis: bij vertrek moet je afscheid nemen, het hele jaar door moet je vanalles missen en aan het eind moet je wéér afscheid nemen en vervolgens moet je je hele leven vanalles missen...

Nu de tijd van het laatste afscheid nemen erg dichtbij komt, kom ik er ook achter wat ik ga missen en wat ik eigenlijk nu mis en wat ik binnenkort dus niet meer hoef te missen.
Eén van die dingen: knuffels. Thuis kan ik ongelimiteerd met m'n vader, broers en zussen, kleine neefjes en nichtjes en natuurlijk Emma knuffelen, maar in Frankrijk worden 'knuffels' als veel te intiem gezien. Zoenen zijn hier dan weer de vervanging van, twee als je iemand tegenkomt en twee als je dan weer weg gaat.

Iets strakkere planningen en vastere tijden, die zal ik verwelkomen. Niet meer om zes uur 's avonds een uitnodiging krijgen om bij iemand te gaan eten bijvoorbeeld, maar gewoon een week of twee vantevoren dat afspreken. Wel kan ik tot opluchting van vooral m'n familie vertellen dat ik wat beter om kan gaan met last-minute afspraken en dingen.

Lekkere patat, daar kan ik ook naar uitzien! Of een lekkere gehaktbal. Maar over het algemeen zie ik niet uit naar de typisch Nederlandse keuken. Aardappels met een hoopje bonen? Hm, geef mij maar een ratatouille of een Franse kipstoofpot. Ik hoop dat ik hierover wat kan onderhandelen met mamsie, dat ik zelf wat lekkers kan maken op z'n tijd.

Het spreken van andere talen ga ik ook missen; hoe moeilijk het ook kan zijn, het houdt je bezig, je leert elke dag en het is gewoon gymnastiek voor je hersens! Ook kom je steeds weer interessante mensen tegen uit alle hoeken van de wereld. Ook de angst om het te verleren, om woorden te vergeten die je nu dagelijks gebruikt, om je zelfverzekerdheid kwijt te raken, die angst zit wel diep.

Over twee weken moet ik dus afscheid nemen van alles waar ik me in een jaar aan ben gaan hechten, maar gelukkig heb ik dan nog twee weken aanpassingstijd: vakantie met Emma en d'r ouders in de Franse Alpen! Ça doit être magnifique!